Handige, leuke techniek

 

Het is vanzelfsprekend, dat niet elke stoot een verzamel/seriestoot is, vaak krijgt men een uitgangspositie die er niet toe leent om de ballen direct te verzamelen, in dat geval moet men de bal(len) plaatsen.

Het leidt het dwangmatig proberen om vanuit iedere positie een verzamelstoot te forceren tot onnodige missers, zeker als door een wat eenvoudigere tussenstap je je plaats aan de tafel blijft behouden.

Echter het plaatsen van de ballen is het onderdeel van het biljartspel, waaruit men een goede speler leert herkennen en de opmerking van "die speler krijgt na 2 a 3 stoten de ballen altijd weer bij elkaar" is dan ook een groot compliment voor de kracht van deze speler.

Het aantal gevallen is natuurlijk oneindig groot, maar een aantal vaak voorkomende situaties zullen wij proberen hier weer te geven.

 

Het plaatsen van de stootbal iets voorbij bal 3, geeft de mogelijkheid om een vervolgstoot te krijgen die veel betere mogelijkheden geeft tot verzamelen,  echter is het van het

grootste belang dat de bal ietsje voorbij bal 3 loopt, dus de juist de snelheid is belangrijk.....

 

Onder een snijstoot verstaat men het dun aanspelen van bal 2 en wordt toegepast om bal 2 zo een weinig mogelijk te verplaatsen.

Het principe van een snijbal is dat niet het mikpunt binnen bal 2 valt maar 25-26 mm daarbuiten (dit dus in afwijking met het theoretisch mikpunt, waarbij dit wel het geval is), omdat vooral bij het maken van een snijbal mikpunt moeilijk te vinden is maken we gebruik van een hulpmiddel.

Dit hulpmiddel is dat men zich een denkbeeldige (ghostball) bal voorstelt direct naast bal 2 (liefst ietsje daarvoor) en maakt van het hart van deze bal het mikpunt. Men zal zien dat je stootbal mooi dun langs bal 2 loopt, dit moet natuurlijk geoefend worden om zelfvertrouwen op te bouwen in deze methode.

Tevens een hulpmiddel is om als bal 1 op 10 tot 20 cm van bal 2 is gelegen, je gezicht/ogen wat meer boven de twee ballen te plaatsen, je mikpunt te bepalen en hierna weer in je gewone positie zonder je keu te verplaatsen de bal te spelen.

Een van de grootste problemen van de snijstoot is de faalangst om de bal te missen, deze angst maakt dat men toch geneigd is om bal 2 wat dikker aan te spelen dan noodzakelijk, waardoor bal 3 net gemist wordt.

Echter de grootste fout van de beginnende biljarter is, dat deze meestal te veel energie in bal 1 wil stoppen, omdat hij denkt dat door de snelheid en massa van bal 1 deze minder van zijn baan zal afwijken dan wanneer rustig gestoten wordt. Probeer eens als oefening de stootbal rustig aan te spelen waarbij met de keu goed door bal 1 wordt gestoten met een wat losse achterhand.

 

De trekstoot en de doorstoot zijn de stoten, waar naar mijn mening de meeste mogelijkheden liggen on de bal te verzamelen of positiespel te spelen.

Tevens is het ook volgens mij niet mogelijk om de biljartsport goed te beoefenen zonder deze stoot in redelijke mate te beheersen.

De trekstoot wordt bijna altijd met een lage voorhand gespeeld en met de keu (indien mogelijk) zo vlak mogelijk. Een trekstoot is altijd een combinatie van het juiste richtpunt en de juiste diepte in de bal.

Men spreekt van een trekstoot indien de stootbal zich in een hoek van minder dan 90 gr van bal 2 beweegt.

 

De trekstoot en de voorwaarden:

1. De hoek van de looplijn van bal 1 naar bal 2 t.o.v. de lijn vanaf bal 2 naar bal 3, moet kleiner zijn dan 90 graden.

2. De afstand van bal 1 tot bal 2 mag niet meer dan 30 cm bedragen.

3. De te gebruiken kracht moet juist voldoende zijn om bal 3 te kunnen bereiken.

4. De juiste afstoottechniek.

(afstoot uit de pols bij een afstand van 1-1,5 baldikte, uit de elleboog bij een wat grotere afstand en snel en indringend afstoten)

5. Richten op het snijpunt.

6. Indien bal 2 geamortiseerd wordt bal 1 wat hoger raken en bal 2 wat dikker.

 

  

De trekstoot en zijn moeilijkheden:

Een vaak voorkomende fout bij een trekstoot is dat men de keu niet voldoende door de speelbal heen laat gaan, maar op het moment van raken de stoot afbreekt of zelfs terug haalt.

Let op!!! de buitenste 8 a 9 mm van de bal is de gewraakte ketszone dus altijd minimaal 1 centimeter boven het laken blijven met een lage en korte voorhand, speel deze bal zoveel mogelijk zonder zijeffect om een goede terugloop te verkrijgen.

 

 

 

De doorschietstoot

 

Het principe van een doorschietbal is dat niet zoals bij een trekbal het

mikpunt aan de voorzijde van bal 2 moet worden gezocht maar aan de achterkant, omdat vooral bij het maken van een doorschietstoot het theoretisch mikpunt belangrijk is, gaan we er nog 1 keer in detail op in.

Zie het figuur hiernaast, als u nu wilt doorschieten trekt u in gedachten een lijn uit het hart van bal 3 naar het hart van bal 2, het punt waar nu deze lijn bal 2 binnenkomt is het mikpunt (m).

Wanneer u bal 1 ongeveer 2 cm boven de horizontale hartlijn raakt en het punt m als mikpunt gebruikt zal u bal zeker met bal 3 caramboleren.

Echter de grootste fout van de beginnende biljarter is, dat deze meestal te veel energie in bal 1 wil stoppen, omdat hij bang is dat bal 1 na het raken van bal 2 niet goed het over de koprollend effect zal krijgen en dat de stootbal bal 3 niet zal bereiken.

Probeer eens als oefening de stootbal rustig aan te spelen waarbij met de keu goed door bal 1 wordt gestoten met een wat losse achterhand.

U zal zien dat als u dat goed onder controle krijgt het een belangrijk onderdeel wordt in het "overhouden".

 Het Passeren

 

Het is een bekend gegeven, om het speelveld zo veel mogelijk aan de korte band te houden.

Indien de speelbal tussen de korte band en de 2 aan te spelen ballen ligt is het zaak de speelbal aan de andere zijde van de 2e en de 3e bal te krijgen, zodat we de ballen aan de korte band kunnen houden.

 

Liggen de 2e en 3e bal dicht bij elkaar dan trachten we door rustig te stoten de ballen via een aantal caramboles, van elkaar te spelen tot ze in de positie liggen, waarbij midden door gepasseerd kan worden.

 

 

 De massé

Eindelijk na veel trainen en oefenen is het dan eindelijk gelukt om de ballen te verzamelen, echter nu heb je weer de pech dat de ballen achter elkaar gaan liggen, mooi gezegd bal 3 ligt gemaskeerd door bal 2. Met dun spelen is bal 3 niet te bereiken en een losse band of doorschieten zal de met moeite bereikte situatie weer verstoren en de ballen uit elkaar drijven.

 

Hier kan vaak alleen een goede massé een oplossing bieden, echter de meeste biljarters spelen deze stootvorm op gevoel en de theorie er achter met de vraag:

"hoe doe je dat", wordt vaak met een schouderophalen beantwoord.

Bij deze een poging, om dit fenomeen aan de wat beginnende biljarter uit te leggen.

Laten we bij het bovenaanzicht van de stootbal beginnen, bij een massé wordt alleen de vakken 1, 2, 3 en 4 aan de linker en rechterzijde van de stootbal gebruikt en de gearceerde gebieden worden bij de massé niet gebruikt.

Laten we de krachten die bij de massé zich voordoen is gaan bekijken.

Door de hellingshoek van de keu verkrijgen we eenvoorwaartse beweging die naargelang de steilte van de keu een kortere of langere weg zal afleggen, bijvoorbeeld bij een hellingshoek van 85 to 80 graden zal de stootbal na 10 tot 14 cm een ombuiging gaan vertonen en bij een hoek van 45 graden pas na 50 cm, dus hoe verder bal 2 zich van de stootbal bevindt hoe minder steil de keu.

 

Even aandacht geven de juiste houding en keuvoering, die noodzakelijk zijn voor een goede massé en piqué.

Men dient stevig positie te zoeken aan het biljart met

zo weinig mogelijk gewicht op je linkerhand (voor rechthandige spelers) met een achterhand, waarbij we de keu tussen duim en wijsvinger nemen en de stoot maken we, als het ware, dat we de keu in de bal laten vallen. (vraag eens een goede speler in de vereniging dit voor te doen).

Voor een beginnende biljarter is vaak het bepalen van het mikpunt op bal 2 het moeilijkste om gevoel mee te krijgen, men kan als hulpmiddel de keu eerst horizontaal aanleggen met als stootrichting het zo dun mogelijk aan spelen van bal 2, daarna de keu kantelen met behoud van de stootrichting.

Laat het gewicht van de keu zoveel mogelijk het werk doen door de keu op punt 3 op de stootbal te laten "vallen".

Het spreekt voor zelf, dat men pas na enige oefening deze stoot met vertrouwen in een wedstrijd kan toepassen.

 

 De piqué

De Piqué en ook de Massé zijn stoten, waarbij de keu niet horizontaal maar nagenoeg verticaal wordt gehouden alhoewel er enige overlap is bij deze twee stootvormen worden ze wel door enige duidelijke verschillen apart behandeld.

 

Bij een Piqué raakt men de stootbal in een vrij beperkt gebied zie figuur rechts, dit is het bovenaanzicht van de stootbal, waarbij 0 het raakvlak is wanneer de stootbal in een in een rechte lijn terug moet rollen en de raakvlakken Links en Rechts een afwijking van deze rechte lijn wordt bewerkstelligd.

Bij deze stootvorm is het mogelijk, doordat men als het ware tegen de leiplaten aanstoot, al direct effect aan je stootbal te geven zonder dat er een bal of band geraakt wordt.

Menige biljarter ziet de piqué als een correctiestoot, die gemeden dient te worden, echter in bepaalde situatie's waarbij men bal 2 bijna niet van zijn plaats af wil hebben of als men de keu niet kwijt kan om een trekstoot te maken komt deze stoot toch regelmatig in een partij voor. 

 

Hier zien we 3 voorbeeldjes, die we bij de piqué als basis moeten zien, als we in vak 0 stoten zien we eerst een voorwaartse kracht en daarna een  terugwaartse kracht, stoten we in vak Lof R komt er nog een zijwaartse beweging bij.

Het verschil met een Massé is, dat men

nagenoeg geen kromme in het stootbeeld ziet en de stootbal zal zich in een bijna rechte lijn in de richting van het effect zal verplaatsen. 

Zelfs de dikte van het aanspelen van bal 2 zal weinig doen veranderen aan de loop bal de stootbal. 

Tevens vereist deze stoot een goed geplaatste voorhand en een losse achterhand, waarbij men de keu het werk laat doen.

De snelheid van de stootbal en bal 2 wordt bepaald door de hoek van de keu t.o.v. van het biljart.

Speelbal loopt snel t.o.v. bal 2 (fig.1) Amorti piqué bal 2 loopt snel t.o.v.

                                                           de speelbal (fig. 2)

 

Schuinere stand keu laat 2e bal   Amorti piqué met schuine stand keu snel lopen t.o.v. speelbal (fig. 3)  als fig 3 Dit geeft als combinatie 

resultaat: als fig. 2                        (fig. 2 en 3)met als bereik, snel lopende 2e bal en zeer langzaam lopende speelbal

vergelijkend principe trekstoot met  piqué

 De trefkans

 

Het is een gezegde in het biljartwereldje, dat je niet kan winnen met mooie of moeilijke stoten , maar door niet te missen. 

Indien de ballen toch wat ruim over biljart verspreid liggen, is het een goede zaak om naar de bal (3) toe te spelen waarbij de raakkans het hoogst is of gewoonweg de makkelijke bal te nemen om je plaats aan de tafel te behouden.

Ook is het raadzaam te analyseren hoe de bal in het geval van verkeerd aanspelen van bal 2 (te dun of te dik) er toch nog een mogelijkheid is dat je speelbal nog een tweede kans heeft.

 

     Hoge trefkans                        Lage trefkans                       

 

Lage trefkans                  Hoge trefkans        

(zonder effect, te dik      (met effect rechts)

= mis)